اشکنه

مقدمه:

اشکنه از اصیل‌ترین و قدیمی‌ترین غذاهای ایرانی است که تاریخچه‌ای طولانی دارد. غذایی نانی، ساده و سریع که با کمترین امکانات تهیه می‌شود اما طعمی بسیار لذیذ و نوستالژیک دارد. پایه اصلی اشکنه، پیاز داغ، شنبلیله و تخم‌مرغ است. در گذشته که گوشت در دسترس نبود، اشکنه پروتئین سفره‌ها را تأمین می‌کرد.

بخش اول:

مواد پایه (پیاز و سبزی)

۱. پیاز داغ فراوان:

پیاز را نگینی خرد کنید (درشت نباشد) و در روغن تفت دهید تا کاملاً طلایی و سبک شود. طعم اشکنه به پیاز داغش وابسته است.

۲. آرد (لعاب):

یک قاشق آرد گندم به پیاز داغ اضافه کنید و تفت دهید. این آرد باعث می‌شود آب اشکنه غلیظ و لعاب‌دار شود و مثل آب‌زیپو نباشد.

۳. شنبلیله (عطر جادویی):

سبزی خشک شنبلیله را اضافه کنید. فقط چند ثانیه تفت دهید چون شنبلیله خیلی زود می‌سوزد و تلخ می‌شود. عطر اشکنه فقط از شنبلیله است. زردچوبه فراوان هم فراموش نشود.

بخش دوم:

پخت و سیب‌زمینی

۱. آب و جوش آمدن:

آب جوش را به مواد اضافه کنید و هم بزنید تا آرد باز شود.

۲. سیب‌زمینی:

سیب‌زمینی‌ها را نگینی خرد کنید و به اشکنه اضافه کنید. اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد تا سیب‌زمینی‌ها نرم شوند.

۳. چاشنی:

نمک و فلفل سیاه را اضافه کنید. بعضی‌ها کمی رب گوجه‌فرنگی هم می‌زنند تا رنگش قرمز شود (اشکنه گوجه)، اما اشکنه سنتی (اشکنه پیاز) زرد رنگ است.

بخش سوم:

تخم‌مرغ (مرحله نهایی)

۱. شکستن تخم‌مرغ:

وقتی سیب‌زمینی پخت، نوبت تخم‌مرغ‌هاست. تخم‌مرغ‌ها را دانه‌دانه داخل اشکنه در حال جوش بشکنید.

۲. هم زدن یا نزن؟:

دو روش وجود دارد:
- روش درسته: تخم‌مرغ‌ها را هم نزنید تا به صورت کامل و درسته داخل آب اشکنه بسته شوند (مثل تخم‌مرغ آبپز).
- روش مخلوط: زرده‌ها را کمی باز کنید تا در آب پخش شوند و اشکنه را غلیظ‌تر کنند. (معمولاً یکی را هم می‌زنند و بقیه را درسته نگه می‌دارند).

نحوه سرو:

اشکنه را در کاسه بکشید. نان سنگک خشک یا تافتون را در آب آن تلیت کنید و با ترشی و پیاز نوش جان کنید. طعم شنبلیله در این غذا بی‌نظیر است.